Sözüm Var
Yayınlayan
Biyografik
Ayşe Sibel ERSOY
Adana / Ceyhan - 1964, Ümit, Öznur.
Eczacı; Ege Üniversitesi Eczacılık Fakültesini bitirdi. Gazi Üniversitesi Farmakoloji Ana Bilim Dalında yüksek lisansını yaptı. Açık Öğretim Fakültesi Felsefe Bölümü son sınıf öğrencisidir. Sibel Ersoy Eczanesinin sahibidir.
İyi düzeyde İngilizce bilen Ersoy, evli ve 2 çocuk annesidir.
Hayatımın en heyecanlı günlerinden birisiydi bugün…
Dört yılı aşkın süre önce başladığım ve bana gurur veren serüven artık tamamlanmak üzereydi…
Hedefimi gözümün alabildiğince uzağına koymuştum…
Oraya, hedefime baktıkça, göğsüm kabarıyor ellerim terliyordu.
Yüzüm ise kıpkırmızı.
Sonra TBMM’deki odamda gözlerimi kapayıverdim…
Film şeridi gibi canlandı çocukluğum…
Pamuk elli ve tenli Öznur anam geldi aklıma
Beni büyütürken çektiği zorluklar…
Sonra babam Ümit Büyükiz’in hayatımdaki ilk “Hayat Dersi” karşımda
“Kızım Hayatında iki Mustafa Olmalı…
Birisi sağdan sola yazılan…
Diğeri soldan sağa yazılan”
Ben sonraları öğrendim…
Sağdan sola yazan Mustafa
Kainatı yaratan Rabbimin elçisi Hz. Muhammed Mustafa (SAV)
Soldan sağa yazan ise vatanımızı kurtaran, Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran “Mavi Gözlü Dev Adam”
Ulu Önderim Mustafa Kemal ATATÜRK…
Bir anda irkildim…
Milyonlarca vatandaşımın huzurunda “Yemin Edecektim”
Sonra hayatımdaki ülkemin yeniden kuruluşundaki “Temel Taşı”
Genel Başkanım Sayın Devlet Bahçeli beyefendiyi düşündüm…
Gözlerini yeniden kapadım…
Ülkem için yaptığı her hamle dünyanın en büyük satranç ustası sayılan Magnus Carlsen gibiydi…
Herkesin yüzde 4 veya 4,5 oy oranı gösterdiği partisi MHP’sini yüzde 10’ların üzerine taşıyarak tüm anket düzenleyenleri de “Yenerek” partimizi ülkemin gündemine taşımıştı…
Sonra hayatımdaki diğer erkekleri düşündüm…
Hayatım, yaşama sevincim…
Her zaman arkamda duran ve bana her türlü desteği sağlayan…
Prof. Dr. Emin Ersoy…
Ona sarıldım, gözlerimi gözlerine hapsettim sanki onda…
Yemin törenine çok az kalmıştı…
Ama hayatımdaki diğer “adam” canım oğlum Ahmetimi düşündüm.
Prensimi düşündüm…
Ama bir de kıpır kıpır…
Sanki dergi kapaklarından fırlamış bir kızım var ki onu da görün istedim…
Canım prensesim benim Esinim…
Yemin törenine işte bu duygular içinde çıkacakkkktım kiii.
Abimmmm canım ağabeyim… Bülent Büyükiz
Canım ablam Yücelimmmm.
Veeee bitanecik kızkardeşim Gayem aklıma geldi.
Makyajım aktı
Ağlamaya başladım..
Tir tir titriyordum
Sizlerin huzurunuza gelirken…
Evet sesimde titredi sizin huzurunuzdayken…
Ama ben bir “Asenayım”
Dik başlı ve mağrur…
Taviz vermeyen
Ülkesi için canını vermeye hazır bir “Asena”…
Daha çok işim vardı…
Sözlerim vardı benim…
Çukurovama sözüm vardı…
Seyhanıma sözüm vardı…
Yüreğirime sözüm vardı…
Sarıçamıma sözüm vardı…
Doğduğum Ceyhanıma sözüm vardı…
Kozanıma sözüm vardı.
İmamoğluna sözüm vardı…
Karataşıma sözüm vardı…
Karaisalıma sözüm vardı…
Pozantıya sözüm vardı…
Yumurtalık’a sözüm vardı…
Tufanbeyliye sözüm vardı…
Feke’ye sözüm vardı…
Aladağlıya sözüm vardı…
Saimbeyliye sözüm vardı…
En büyük sözüm size vardı…
Hak ve adaletten ayrılmadan…
Özgürlüklerden ayrılmadan…
Canım Adanamda partime oy versin veya vermesin
Her Adanalıma sözüm var benim…
Gençlere sözüm var…
Kadınlara sözüm var benim…
Kurda, kuşa kediye tüm hayvanlara…
Tüm dünyaya borcum var benim…
Dula…
Yetime…
İşsize…
Hastaya…
Evine “Ekmek götüremeyen” herkese sözüm var benim…
Ve esas hemcinslerime, “KADINLARA” sözüm var benim…
Veee
En büyük sözüm ise…
“AyşeSibelErsoyYallahAnkaraya” diyerek…
Beni hiç tanımadan “Yargılayan”
Bazı Adana Demirsporlulara da sözüm var…
Heyyy sizler…
Ben sözümü tutacağım
Ya sizler benim yanımda yer alacak…
Bu “Asenaya…”
Kol kanat gerecek misiniz?
Ben HİZMETE hazırım…
Ya sizler?..